Zilver op Water 2019
Video Zilver op Water 2019 gemaakt door Andre Broens.
Live muziek van Willem Hellbreker
Delfts Blauw van Mariel Bisschops
Het werk van Mariël is doordrongen van indrukken die zij opdoet in de natuur.
De natuur verrast haar door al haar kleuren, materialen en texturen. Vooral kleine details die zij buiten ziet, spreken haar aan. Zij wil het van dichtbij bekijken, het aanraken, voelen. Zij wil er iets mee doen, maar tegelijkertijd ziet zij dat het af is. Het is door de natuur gevormd. Veelal zijn het dingen en momenten die, door bijvoorbeeld een regenbui of voetstap, het volgende moment weer verdwenen zijn.
De spanning van de vergankelijkheid en de onsterfelijkheid van de dingen die haar omringen intrigeren haar. In haar werk zoekt Mannie voortdurend naar materialen die het beste weergeven wat zij bedoelt. Zo experimenteert zij veel met materialen uit ‘het dagelijks leven’, bijvoorbeeld eierschalen. Op dit moment werkt zij met klei in combinatie met vilt.
“Ik ga een tapijt van schoteltjes in het gras en deels in het water maken. Dit tapijt verwijst naar het Delfts Blauw dat in de gouden eeuw zijn opkomst had. Delfts Blauw was het toonbeeld van Hollands welvaren in de Gouden Eeuw. Nog steeds is Delfts Blauw een inspiratiebron voor design en kunst. Elk schoteltje vertelt vanuit het verre verleden, of minder lang geleden, een verhaal. Elk schoteltje heeft een geschiedenis. Ook mijn verhaal heb ik verwerkt op een deel van de schoteltjes.”
De jurk met crinoline drijft op een verlengde pallet in het water. De stof is doorschijnend. In deze jurk maakte ik een tweede jurk, die de weelde van de Gouden Eeuw verbeeldt.
Wanneer een spot de jurk verlicht, zie je alleen de buitenkant. Wanneer het licht binnen het beeld aan gaat, de binnenste jurk.
"Ik moest bij het thema Gouden Eeuw bijna meteen denken aan de barokke kunst van die tijd. Vooral aan het Franse hof van Lodewijk XIV uitte die zich in het zich extreem uitdossen met versieringen, sieraden en pruiken. Al die rijkdom had natuurlijk wel een oorsprong. Daarom heb ik geprobeerd om in dit werk ook de handen te laten zien, die deze rijkdom faciliteren (slaven van toen/handwerkers van nu, waaronder natuurlijk ook de beeldend kunstenaars). Van Gouden Eeuw naar Verlichting".
In: Zilver op Water, 29 december 2019, Zilverparkkade, Lelystad.
Linda Hoogewoning - Punto in Aria
Kunst moet je volgens Linda Hoogewoning in de eerste instantie voelen zonder meteen slechts decoratief te worden. Haar werk is als een beeldgedicht, een mooi verhaal of een vraag aan de kijker. De gebruikte materialen voegen met hun levens- en gebruiksgeschiedenis en de vat die de elementen erop hebben, door roest of uitdroging bij voorbeeld, diepte, melancholie of wijsheid toe, die niet na te construeren is. Ze zoekt naar vrijheid in het beeld, soms door het tegendeel uit te beelden, soms door de elementen of mensen de ruimte te geven om met het beeld te kunnen spelen. Over het algemeen kan je stellen dat het werk van Linda moet kunnen bewegen of bewogen worden, dat het kleurrijk is en speels.
“Liever dan te beschrijven, hoor ik wat een werk met iemand doet, want wat
ik erin stop aan een combinatie van intenties, gedachten en materialen wordt door de ander soms anders ontvangen; het geeft uitwisseling en verrassing dat maakt het juist zo leuk! “De bovengenoemde titel is de werktitel, die verwijst naar ontbrekende of slechts enkelvoudige samenhang, ontstaan in het begin van het ontwerpproces, toen ik nog hele grote drijvende kantfiguren wilde klossen op het water. Inmiddels is dat geëvolueerd naar een grote drijvende mens-figuur , de mensheid, die is samengesteld uit 96 kleine knipselachtige mensfiguren. 96, omdat dat het aantal elementen is waaruit de wereld is opgebouwd en er niet één van kan missen om als aarde verder te bestaan.”
Mannie is een kunstenaar van deze tijd, in die zin dat ze gebruik maakt van moderne media; maar met de manier waarop ze experimenteert, geeft ze aan dat haar werk aansluit bij de oudere generatie experimentele kunstenaars, zoals Karel Appel, alleen experimenteert Mannie niet met verf op doek, maar met elektronica. Haar kunstwerken ontstaan uit experimenten, vaak spelenderwijs, en voor de toeschouwer is het raadzaam eenzelfde soort houding aan te nemen. Om haar werk te kunnen waarderen is een zekere mate van nieuwsgierigheid wel een vereiste, maar wie het leuk vindt om te ontdekken, te zoeken welke geluiden het muziekdoosje verbergt, welke lichtjes kunnen branden op dat vreemde paneel, en kijkspel op de video’s durft te ondergaan, die brengt de poëzie in haar werk en daarmee bij zichzelf tot leven.
“Een huisje van goud, drijvend op het water, een soort woonboot, maar als je de deur uit zou stappen zou je in het water terecht komen. Groot, klein huis.
“Een huis is heel belangrijk het hoort bij de eerste levensbehoefte. In de gouden eeuw was er veel rijkdom en in de huizen zag je dat terug. Er waren kamers die eigenlijk nooit gebruikt werden door de bewoners zelf.”
Als ruimtelijk kunstenaar werkt Erik met uiteenlopende materialen zoals glas, hout, staal en steen. Zijn uitgangspunt is om deze materialen in hun puurste vorm te laten zien. Bijvoorbeeld onbehandeld hout zonder verf of grof beton waarin de textuur duidelijk zichtbaar blijft (gaten, oneffenheden en barsten). In zijn (wand) objecten zoekt Erik de spanning tussen deze divers materialen, en zo ontstaan er situaties die in de werkelijkheid niet kunnen. Hij zoekt de grens van het vervormen. Onmogelijkheid is dan ook een terugkerend thema in zijn werk.
“Mijn idee is een skelet van een zwaardvis, die boven het water uitspringt. Gemaakt van wrakhout dat is aangespoeld langs de kust van Flevoland, behandeld met transparante epoxy.”
IrisB - Deel 1 Handel en wandel
Kunstenaar Iris v’t Bosch wil mensen laten nadenken over macht, over wat
dat met je doet en over hoe dat kan of misschien wel moet veranderen. Wat
is macht? Die vraag laat zich niet eenvoudig beantwoorden. ‘Macht heeft veel gezichten en hangt dus af van de manier waarop je er naar kijkt. Maar misschien is macht datgene wat je voor elkaar kunt krijgen zonder rekening te houden met anderen. Van heel klein tot heel groot.
“Ik maak diverse drijvende vlonders waarop silhouetten staan. De pontons zijn ieder ca 100x200 cm. Deels zichtbaar deels niet zichtbaar. Ze zitten ieder aan een eigen anker en bewegen onafhankelijk van elkaar waardoor er een dialoog tussen de beelden ontstaat.
De beelden verwijzen naar de handelskracht in de Gouden eeuw.
Handel in graan was een belangrijke vorm van kapitaalvergaring in de gouden eeuw. Daarnaast vertellen ze een verhaal van de arbeider en het geloof. Iedere beeldengroep op een ponton wordt apart verlicht. Ik ben aan
het experimenteren met vuur waardoor het verhaal gedurende de expositie veranderd. Afhankelijk van vergunningen en mogelijkheden wordt dit illusie of werkelijkheid.”
